رقص باله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صحنه‌ای از باله دن کیشوت در کلرادو.

باله (به فرانسوی: Ballet) نوعی رقص است. حرکات باله نیاز به حد بالایی از ورزیدگی بدن رقصنده دارد.

با وجود اصالت این هنر در فرهنگ‌ ملل مختلف (مانند روسیه)، ریشه باله را شاید بتوان در ایتالیا یافت. اما در فرانسه بود که باله فرم و شکل امروزی را به خود گرفت.^[۱] واژگان و نام حرکت‌ها در رقص باله به زبان فرانسه است.^[۲]

محتویات

  [نهفتن] 

• ۱ انواع رقص باله
• ۲ باله کلاسیک
• ۳ رده‌بندی رقصندگان باله
  • ۳.۱ رقصندگان زن و مرد
  • ۳.۲ تنها رقصندگان زن
• ۴ باله در دنیا
• ۵ باله در ایران
• ۶ جستارهای وابسته
• ۷ پیوند به بیرون
• ۸ نگارخانه
• ۹ منابع

انواع رقص باله[ویرایش]

• باله کلاسیک
• باله نئوکلاسیک
• باله مدرن

باله کلاسیک[ویرایش]

'plié'، که اغلب استفاده می شود و که در آن هر دو پا همان زمان خم است. هنگامی که پا روی زمین نیستند ، به صورت pointe است. هنگامی که پا خم نیست ، آن را به طور کامل کشیده و یا در یک موقعیت نیمه کلاسیک که در آن پا کمی خم شده است نگه میداریم استقرار ، هم ترازی ، احساس و انعطاف پذیری برای تبدیل شدن به یک رقصنده باله کلاسیک حیاتی است

رده‌بندی رقصندگان باله[ویرایش]

تعادل در باله اهمیت محوری دارد.

رقصندهٔ مونث این رشته آکادمیک^[۳] را بالِرین گویند. با تلفظ bālerin (به فرانسه ballerine) که در زبان فارسی به‌صورت bālerian در آمده‌است. رقصنده مذکر باله تنها رقصندهخوانده می‌شود.

در یک سازمان و یا کمپانی باله رقصندگان به درجات مختلفی از تخصص در تکنیک و اجراء تقسیم می‌شوند^[۴] بدین ترتیب:

رقصندگان زن و مرد[ویرایش]

• رقصنده کر
• نیمه‌تک‌رقصنده
• تک‌رقصنده
• تک‌رقصنده ممتاز
• تک‌رقصنده ستاره

تنها رقصندگان زن[ویرایش]

• بالرین که می‌توان به همه رقصندگان زن باله اطلاق کرد
• پریما بالرینا که برابر تک‌رقصنده ممتاز است
• پریما بالرینا اسولوتا که برابر تک‌رقصنده ستاره است

باله در دنیا[ویرایش]

از مراکز مشهوری که به نمایش آثار باله در تاریخ اختصاص داشته‌است می‌توان باله بولشوی و باله مارینسکی در روسیه، باله ملی فرانسه و باله ملی انگلستان را نام برد.

امروزه بسیاری از کشورها دست‌کم یک سازمان ملی باله برای به نمایش درآوردن برترین استعدادهای خویش دارند.

از ایزادورا دانکن، بالرین فرانسوی - آمریکایی به عنوان مادر رقص مدرن یاد می‌شود.

باله در ایران[ویرایش]

باله ایران سرچشمه در روسیه تزاری دارد. برخی سرکیس جانبازیان را (که تحصیلکرده لنینگراد بود) را به‌عنوان پدر باله ایران یاد می‌کنند.^[۵][۶] با اینحال روس‌ها در زمان قبل از کمونیسم در قزوین سالن باله تأسیس کرده بودند که امروزه عمارت شهرداری قزوین است. اولین کمپانی دولتی باله در ایران در سال ۱۹۶۹ بنام سازمان باله ملی ایران افتتاح شد که تا انقلاب سال ۵۷ در سطحی بین‌المللی فعال بود.

پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران باله از نظر شرعی حرام و تاریخ آن مختوم گشت.^[۶]. سازمان باله ملی ایران بعد از دو دهه سرانجام در سال ۲۰۰۲ در کشور سوئد از نو گشایش یافت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فندق‌شکن
• باروسل

نگارخانه[ویرایش]

• 
 
• 
•